Een eigenzinnig repertoire.
Dat is het minste wat je kunt zeggen over de producties die de Schizo’s kiezen en maken. Het seizoen 88/89 is daar een mooi voorbeeld van: Met gesloten deuren van Sartre, daarna puur kolderiek bewegingstheater met Geloof jij nog in Sinterklaas, dan een bewerking van De ingebeelde zieke van Molière en op de Lokerse Feesten ’89 brengen ze een spectaculaire Vuurspuwact. Het resultaat is een groeiende erkenning van buitenaf: de eerste recensies verschijnen in de krant en met Sartre winnen de Schizo’s bijna het Nationale Eenakterfestival (2° plaats).
Inhoudelijk blijven de Schizo’s experimenteren in de relatie die de opvoering aangaat met het publiek. Zo worden zowel Met gesloten deuren als Geloof jij nog in Sinterklaas en ronde gespeeld. Het publiek zit rond de spelers. Voor Sartre wordt het publiek op een veld van dode bladeren gezet. Het stuk speelt zich op een propere driehoek, in hun midden af.
In februari ’89 speelt Peter Platel mee in het Koninklijk Jeugd Theater te Antwerpen in ‘De Golf’ van Morton Rhue in regie van Jos Dom.
