Nacht #18
regen spoelde ons van straat
zoet genot achterna
zo begon de dag
in een natte nacht
waar kale boomstammen
rechtop staand
stromend water overstaken
om een dam te bouwen
de stroom werd een vinger breed
haar oever met hoge grassen begroeid
eenmaal boven op de oever
zag ik besneeuwde velden
en liep ik naar een dorp
in een schilderij van Breughel
in het dorp
zongen oude vrouwen
zonder tanden
over vrijheid en onafhankelijkheid
vuur laaide in hun handen
hun taal stierf
het geweld van de monocultuur
verstomde hun godenwereld
[Alain Pringels, 2021]